منظور از فریم ریت چیست؟

فریم ریت یا نرخ فریم، به تعداد تصاویری که در یک ثانیه توسط یک دستگاه نمایش داده می‌شود، گفته می‌شود. این واحد معمولاً به صورت فریم بر ثانیه (Frames Per Second یا FPS) اندازه‌گیری می‌شود.

در صنعت سینما، پخش تلویزیونی، محتوای ویدئویی آنلاین و حتی تلفن‌های هوشمند، نرخ فریم استاندارد 24 فریم در ثانیه (FPS) مورد استفاده قرار می‌گیرد. این سرعت، پدیده‌ای به نام “تاری حرکت” را توجیه می‌کند که به عنوان یک اثر نوری، باعث می‌شود اجسام متحرک به دلیل سرعت زیاد، خارج از فوکوس به نظر برسند.

کارگردان مارگارت کورنیوان در این باره چنین توضیح می‌دهد: “در حین تماشای یک بازی بیسبال، در هنگام ضربه زدن توپ توسط بازیکن، شاهد اندکی تاری حرکت خواهید بود. در واقع، مشاهده اشیاء به طور کاملاً واضح امکان‌پذیر نیست. با این حال، نرخ 24 فریم در ثانیه به گونه‌ای است که ضمن وجود اندکی تاری حرکت، اکثر اجسام به وضوح قابل مشاهده بوده و از نظر منطقی برای ذهن بیننده قابل درک هستند.”

پیشنهاد مقاله : آموزش فیلمبرداری با دوربین‌های DSLR و بدون آینه

تاریخچه مختصر فریم ریت

در بدو پیدایش سینما، فیلم‌ها (فیلم نگاتیو) فاقد حساسیت کافی برای ثبت نوردهی‌های کوتاه لازم جهت نمایش روان حرکت بودند. به همین دلیل، سوژه‌های عکاسی در قرن نوزدهم ناگزیر به حفظ سکون طولانی برای ثبت تصویر خود بودند. در اواخر دهه 1880، پیشرفت‌های فنی در زمینه فیلم منجر به افزایش تعداد فریم‌های قابل ثبت با چرخاندن دستی یک رول فیلم از طریق دوربین شد. این امر به استفاده از نرخ‌های فریم متغیر در سراسر صنعت منجر گردید، به طوری که فیلم‌ها با سرعتی بین 14 تا 26 فریم در ثانیه پخش می‌شدند. این امر به معنای ثبت ناقص و غیرمستمر حرکت واقعی بود.

متعاقباً، دستگیره‌های مکانیکی به منظور تثبیت روند ضبط به دوربین‌های فیلم اضافه شدند. با این وجود، بسیاری از فیلمسازان ترجیح می‌دادند برای ایجاد جلوه‌های سینمایی خاص، مانند حرکت فوق سریع در فیلم‌های چارلی چاپلین، صحنه‌های خاصی را با فریم ریت‌های متفاوت فیلمبرداری کنند. این امر به بی‌نظمی در سراسر صنعت فیلمسازی منجر شد.

 

انتقال به استاندارد 24 فریم بر ثانیه: از سینما تا تلویزیون

دو عامل مهم باعث پذیرش 24 فریم بر ثانیه به عنوان استاندارد صنعت فیلم و تلویزیون شد: ظهور همگام‌سازی صدا و پخش تلویزیونی. تلاش‌های اولیه برای ترکیب صدا با فیلم بی‌نتیجه بود، اما در اواخر دهه 1920، اختراعاتی مانند گرامافون به هالیوود اجازه داد تا صدا را در حین پخش با فیلم همگام‌سازی کند، که با فیلم «خواننده جاز» در سال 1927 آغاز شد. با همسان شدن تصویر و صدا در فیلم، فیلمسازان از 16 فریم بر ثانیه دوران فیلم‌های صامت به 24 فریم بر ثانیه روی آوردند، که بهترین فریم ریت برای درک صدا با استفاده از کمترین مقدار فیلم ممکن بود.

در دهه 50، 30 فریم بر ثانیه برای پخش تلویزیونی آنالوگ در آمریکای شمالی، ژاپن و آمریکای جنوبی به عنوان استاندارد پذیرفته شد. در همان زمان، اروپا و آفریقا به دلیل تفاوت در فرمت‌های ویدیویی بر اساس قدرت هرتز، به ترتیب NTSC و PAL، از 25 فریم بر ثانیه استفاده کردند. تلویزیون مدرن اخیراً به دلیل تبدیل دیجیتال از این فرمت‌ها فاصله گرفته است، اما استانداردهای NTSC و PAL هنوز هم در صنعت فیلم و تلویزیون استفاده می‌شوند. هیروشی هارا، فیلمبردار می‌گوید: «اغلب اوقات وقتی روی پروژه‌های اروپایی کار می‌کنم، به من می‌گویند که مطمئن شوم با حالت PAL فیلمبرداری کنم.»

بیشتر بخوانیم : عکاسی سرعت بالا یا High Speed Photography چیست؟

ارتباط سرعت شاتر و فریم ریت

سرعت شاتر و فریم ریت اغلب با یکدیگر اشتباه گرفته می‌شوند. درحالی‌که این دو مفهوم متفاوت هستند، اما رابطه نزدیکی با هم دارند. سرعت شاتر به ثانیه‌هایی گفته می‌شود که شاتر (بخشی که کنترل می‌کند چه مقدار نور وارد دوربین شود) باز می‌ماند. هرچه سرعت بالاتر باشد، نور کمتری به فیلم یا سنسور دیجیتال می‌رسد. انواع مختلفی از شاتر وجود دارد؛ از شاتر صفحه کانونی (در دوربین‌های DSLR) تا شاتر پره‌ای (در دوربین‌های متوسط و بزرگ). با این حال، در ویدئو، رایج‌ترین نوع شاتر، شاتر الکترونیکی است، گرچه دوربین‌های فیلمی هنوز از دیسک‌های چرخان برای کنترل نور استفاده می‌کنند. شاترهای الکترونیکی قابلیت تنظیم سرعت شاتر بالاتر یا پایین‌تر نسبت به شاترهای دستی که باید به‌صورت فیزیکی متصل شوند، دارند. به‌عنوان یک قانون کلی، برای دستیابی به حرکت واقعی که چشم انسان به دیدن آن عادت دارد، سرعت شاتر باید دو برابر فریم ریت باشد.

زاویه شاتر در مقابل سرعت شاتر

دیسک چرخان متداول‌ترین نوع شاتر در صنعت فیلم‌سازی است. این دیسک دارای سرعت شاتر ثابت و واحدی است و به جای تغییر سرعت، فیلم‌سازان شکل یا زاویه شاتر را به فواصل ۱۵ درجه تنظیم می‌کنند. هرچه زاویه بزرگ‌تر باشد، نور بیشتری می‌تواند عبور کند.

رابطه بین زاویه و نور مشابه سرعت شاتر، متناسب است. تقسیم یا ضرب زاویه، تأثیر مشابهی بر نور دارد. اکثر دوربین‌های فیلم‌برداری از زوایای شاتر بین ۰ تا ۱۸۰ درجه استفاده می‌کنند. در زاویه ۱۸۰ درجه، ظاهری سینمایی به دست می‌آید که از پرده بزرگ سینما می‌شناسیم، زیرا دقیقاً با نصف زمانی که هر فریم در یک ثانیه پخش می‌شود، مطابقت دارد. هارا می‌گوید: «آن‌ها متوجه شدند که در سرعت ۲۴ فریم بر ثانیه، زاویه شاتر ۱۸۰ درجه بهترین تاری حرکت را ایجاد می‌کند که به نظر واقعی می‌رسد.»

زاویه شاتر همچنین دلیل نیاز به نور بیشتر برای دستیابی به نوردهی یکسان در فیلم‌برداری با فریم ریت بالاتر نسبت به فریم ریت پایین‌تر است.

 

انتخاب فریم ریت مناسب

بیشتر محتوای ویدئویی از فریم ریت استاندارد ۲۴ فریم بر ثانیه استفاده می‌کند، اما چه زمانی از فریم ریت بالاتر یا پایین‌تر استفاده می‌شود؟ این بستگی به آنچه می‌خواهید ضبط کنید یا افکت‌هایی که می‌خواهید در کار خود بگنجانید دارد.

۲۴ فریم بر ثانیه: فیلم‌ها، محتوای ویدئویی استریم (برای جبران اختلاف در سرعت اتصال) و ضبط بازی‌های ویدئویی از این سرعت برای دستیابی به ظاهر سینمایی کلاسیک استفاده می‌کنند.

۳۰ فریم بر ثانیه: پخش زنده تلویزیونی (ورزش و اخبار) و بیشتر برنامه‌های تلویزیونی از این سرعت برای افزایش کیفیت استفاده می‌کنند. به ویژه ورزش‌ها نیاز دارند که حرکت را واضح‌تر و در زمان واقعی نشان دهند، به همین دلیل ۳۰ فریم بر ثانیه فریم ریت انتخابی است.

۶۰ فریم بر ثانیه: با رایج‌تر شدن وضوح تصویر ۴K، مخاطبان گسترده‌تری با این FPS آشنا شده‌اند. رزولوشن ۴K امکان نمایش فریم ریت بالاتر را فراهم می‌کند و نمایشی با جزئیات شگفت‌انگیز و واقع‌گرایانه به فیلم می‌دهد. این فریم ریت که برای ضبط بازی‌های ویدئویی عالی است، نرمی عمل را نیز افزایش می‌دهد.

۱۲۰ فریم بر ثانیه و بالاتر: این سرعت ویدئوی اسلوموشن تولید می‌کند و بازی‌های ویدئویی با اکشن سریع و خشن (مبارزه، تیراندازی، بازی‌های ورزشی) را ضبط می‌کند. برای طبیعی و روان به نظر رسیدن فیلمبرداری با سرعت بالاتر از ۱۲۰ فریم بر ثانیه، که برای اکثر فیلمسازان اتفاق نادری است، به دوربین پرسرعت نیاز است.

قبل از شروع، نوع پروژه مورد نظر خود را مشخص کنید. این به شما کمک می‌کند تصمیم درستی در مورد فریم ریت مورد استفاده بگیرید. هر سرعت دارای مزایا و معایب خاص خود است، اما همه آنها می‌توانند در مسیر شما برای خلق چیزی جذاب کمک کنند. اطلاعات بیشتری در مورد فریم ریت و توالی یا ترکیب چندین فریم ریت با هم برای ایجاد سبک منحصر به فرد خود کسب کنید.

درک فریم ریت برای هر کسی که درگیر رسانه‌های تصویری است، چه فیلمساز، گیمر یا عکاس، ضروری است. با درک تفاوت‌های ظریف فریم ریت در پلتفرم‌های مختلف – چه بازی‌های ویدیویی، دوربین‌ها یا گوشی‌های هوشمند – می‌توانید تصمیمات آگاهانه‌ای بگیرید که تجربیات بصری شما را بهبود می‌بخشد. خواه به دنبال کیفیت سینمایی باشید یا گیم‌پلی روان، فریم ریت نقش مهمی در نحوه ضبط و درک حرکت ایفا می‌کند.

بیشتر بدانیم : بهترین دوربین فیلمبرداری بازار کدام است؟

سوالات متداول