کانن در 80D نیز طراحی کلاسیک دوربین‌های نیمه‌حرفه‌ای خود را تا حد زیادی رعایت کرده است. این طراحی به گونه‌ای است که با اولین نگاه، هر فرد با شناخت اجمالی از دوربین‌های عکاسی به برند سازنده‌ی آن پی می‌برد. محل قرارگرفتن کلیدهای کنترل، تا حد زیادی، شبیه برادر بزرگ‌تر این دوربین یعنی 70D در نظر گرفته شده است. در واقع غیر از یکی دو دکمه مانند دکمه‌ی پخش، این دوربین هیچ‌گونه تغییر ظاهری نسبت به نسل قبلی خود ندارد؛ البته پس از دقت بیشتر، تفاوت‌های ظریف دیگری نیز مشاهده می‌شود.

تفاوت‌هایی مانند وجود یک درگاه هدفون که کاربری فوق‌العاده‌ای در هنگام فیلمبرداری دارد. اگر از بالا به بدنه‌ی این دوربین نگاه کنیم، در منتهی الیه قسمت چپ، کلید گردان را مشاهده می‌کنیم که با قابلیت قفل‌شدن روی یک حالت برای جلوگیری از تغییر اتفاقی در خدمت کاربر قرار گرفته است. در سمت راست و در امتداد ضلع مایل صفحه‌ی نمایشگر، کاربر با کلیدهای مجزا به فوکوس خودکار، نحوه‌ی عکاسی (از نظر تک عکس، عکاسی زمان‌دار و عکاسی مداوم)، حساسیت (ISO)، سیستم نورسنجی و چراغ پس‌زمینه‌ی صفحه‌ی نمایشگر دسترسی دارد.

حد فاصل این کلیدها با کلید شاتر، کلید کنترل چرخان کانن در محل کلاسیک خود قرار گرفته که نسبت به مودهای مختلف، امکان تغییرات گوناگونی را در اختیار کاربر قرار می‌دهد. اما کلید جدیدی که روی این دوربین تعبیه شده و در بین شاتر و کلید کنترل گردان قرار گرفته، کلیدی است که کاربر می‌تواند به وسیله‌ی آن به‌راحتی بین مودهای فوکوس خودکار مود موردنظر خود را انتخاب کند.